віскуцень

віскуцень, -тня м. абл.

Пронизывающий ветер, сопровождающийся характерным звуком.

Дай хвіліну пагрэцца ў цябе. Віскуцень навылёт праймае. Лобан. Першасакавіцкае сонца марна намагалася сагрэць зямлю, але ранішні віскуцень ўгамаваўся, і на плошчы было даволі людна... Арлоў. Дзьмуў вецер-віскуцень, глуха шумела мора. Воранаў.